Holo Audio, je ken ze wellicht nog van de Spring en Spring II, heeft na drie jaar ontwikkeling eindelijk de MAY dac op de markt gezet.
Qua uiterlijk onderscheid deze MAY zich vooral door de aanwezig van een 2e unit, daar woont namelijk de voeding in. Deze unit is verder dicht en heeft geen enkel ledje of knopje op de voorzijde. Bij een kijkje onder de motorkap valt meteen het rete strakke ontwerp op. Dit was al zo bij de Spring dac’s en dat hebben ze ook hier mooi doorgevoerd. De voeding is dual mono opgebouwd, dus strikt gescheiden voor links en rechts.
Er zijn een viertal trafo’s te vinden, namelijk twee grote ringkerntrafo’s welke specifiek zijn ontwikkeld voor deze DAC en voor het audiodeel dienst doen. De kleinere blauwe trafo’s zijn voor onder andere de stand-by functie en bijvoorbeeld de besturing van het display en toetsen.
Vanuit de voedingsunit loopt een mooie kabel met multipins stekkers naar de 2e unit. Deze 2e unit herbergt de ingangscircuits voor alle ingangen, de dac’s zelf en de uitgangsboards, die zowel gebalanceerd als ongebalanceerde uitgangen bieden.
Op de voorzijde zijn de bekende koperen ronde toetsen te vinden alsmede het matrix display. Sommige toetsen hebben nu een dubbelfunctie, zoals de DISPLAY MODE toets waaronder nu MENU te zien is. Hiermee kom je bij functies als PLL instellingen, maar ook diverse alternatieve modi voor I2S. De opletters onder ons hebben het al gezien, op veler verzoek is er nu ook een powerknop te vinden aan de linker voorzijde, dus niet meer aan en uit zetten aan de achterkant!
Ook hier is het weer smullen onder de motorkap. Meteen valt op dat zowel de de R2R boards alsmede de uitgangscircuits volledig dual-mono zijn gebouwd, heel fraai. In het middengedeelte vind je het ingangsboard waar het aan ingangen niets te kort komt. USB (met een eigen XMOS board met dubbele XU208 chips), AES/EBU, S/PDIF (coax en BNC), Toslink en twee I2S ingangen via HDMI. Voor deze I2S ingangen is overigens geen standaard LVDS-circuit meer gebruikt maar een zogenaamd custom-build “ultra high performance 4way” circuit. Wat dat 4-way inhoudt, geen idee, maar het zit erin 🙂
Qua componentenkeuze is er niet bezuinigd, je vindt er merken zoals Vishay en Rubycon maar ook de mooie femto VXCO klokken van Crystek. Ook het PLL (phase-locked loop) circuit is onder handen genomen en is in staat om zelfs zeer hoge jitter niveau’s nagenoeg compleet te elimineren.
Alles in deze dac is ontworpen om ultra precisie te krijgen en voor wat ik heb gelezen is dit de beste metende R2R dac die ooit is gebouwd. Een aardig statement en als dit zich laat horen in de weergave ben ik een blije luisteraar.
De Holo Audio MAY DAC staat bekend als een R2R DAC (parallel) maar dat is niet het hele verhaal. Als dat zo zou zijn, dan zou DSD (serieel) eerst altijd moeten omgezet naar PCM (parallel). Dit hoeft echter bij de MAY DAC niet te gebeuren want er is naast de dedicated R2R DAC ook een dedicated DSD 1-bits DAC aan boord. Waar de meeste fabrikanten dus kiezen om DSD om te zetten naar PCM, behoeft dat bij deze Holo Audio MAY DAC, vanwege de genoemde 1-bits convertor, dus niet.
De Holo Audio MAY DAC kan in diverse modi spelen: de bekende NOS modus, wat staat voor No OverSampling en de OS modus, je verwacht het niet maar dit staat voor OverSampling modus 🙂 Deze laatste OS modus is er daarnaast in 3 smaken: OS, OS PCM en OS DSD. Je kunt dus kiezen uit een hoop mogelijkheden en naar smaak instellen.
De Holo Audio MAY DAC speelt vele formaten af:
Via I2S en USB: PCM van 44,1 kHz tot 1536 mHz en DSD64 tot DSD1024 (DSD512 DOP)
Via S/PDIF, AES en Toslink: PCM 44,1 kHz tot 192 kHz en DSD64 DOP
Toen Jos van Magna Hifi de Holo Audio MAY hier neerzette en had aangesloten, was het toch weer een beetje spannend. Koud uit de doos kan een apparaat nog wel eens nukkig klinken. De Holo had wel al gespeeld bij een demo elders en was dus niet geheel maagdelijk meer, maar misschien moest er nog wel een inspeel-periode geëerbiedigd worden. Het ene apparaat is het andere niet, dus ik zou wel zien hoe het geluid zich zou ontwikkelen.
De eerste klanken (in NOS modus) echter deden het inspeelverhaal meteen verbleken, want hier stond iets speciaals muziek te maken en was ik eigenlijk meteen al verkocht! Een enorme openheid en natuurlijk geluid was ons deel. Het niveau van detail is fenomenaal en zorgt voor een ware 3D belevenis. Bovendien is direct te horen dat het geluid “schoon” is. Wellicht wat lastig om voor te stellen, maar als het beleeft dan weet je meteen dat het wordt goed gekozen is. Deze schone weergave wordt nog verder versterkt doordat het is gespeend van iedere vorm van onrust. Vaak kunnen juist de systemen met veel resolutie en detail een beetje onrust brengen. Persoonlijk heb ik daar geen last van en zou eerder last hebben van een gebrek aan detail. Bij de Holo Audio MAY gaan hoge detailniveaus en rust juist hand in hand en kun je perfect met een wijntje in de ene hand en de hand van je meisje in je andere hand genieten van de muziek. Je zult wel denken “wat een overdreven gedoe weer” maar dit is wel wat er hier speelt, een hele boeiende combinatie van intens goede weergave, enorme ruimte en detaillering samen met een heerlijke rust in de muziek.
De verbetering zet zich door in het gehele spectrum, van de laagste regionen tot de hoogste pieken, alles profiteert van de muziekverwerking zoals dat in deze DAC wordt gedaan.
Nog een kenmerk wat opvalt is dat iets minder fraai vastgelegde opnames niet zo direct de prullenbak in hoeven maar meer genietbaar zijn dan voorheen. Er zijn systemen die alleen lekker klinken met optimale opnames en dat beperkt het plezier in muziek behoorlijk in mijn optiek. Gelukkig is dat hier niet het geval, ondanks de ongenadige ontrafeling van de muziekdata door deze DAC heeft de weergave iets lekkers, iets heel fijns, wat er voor zorgt dat pure en prachtige opnames ook zo uit de verf komen, maar ook zorgt deze manier van weergeven ervoor dat de wat minder fraai opnames evengoed prima te genieten zijn.
De meeste tijd heeft de DAC in NOS modus gespeeld, want deze heeft simpelweg de fraaiste klank. Via OS is het nog steeds prima genieten hoor, maar heeft net niet die verfijning en natuurlijke karakter dan NOS. In OS klinkt de MAY echter nog steeds een stap beter dan de Spring II van ditzelfde merk, vooral natuurlijker!
Er is natuurlijk ook nog de keus tussen de diverse ingangen. Met de Audio-GD was de I2S ingang altijd verreweg de beste keus en dat heeft alles te maken met de Singxer SU1 met SOtM sCLK-EX klokkaart ingebouwd. Signaalweg was dan SOTM sMS-200ultra USB uit > Singxer SU1/SOtM sCLK-EX combi USB in > Singxer SU1/SOtM sCLK-EX combi I2S uit > Audio-GD R7 I2S in. Dat gaf een veel beter resultaat dan vanuit de sMS-200ultra de USB ingang van de R7 in.
Datzelfde resultaat is er ook nu weer, met de Singxer SU1/SOtM sCLK-EX combi ertussen en dan via I2S de Holo Audio MAY in geeft een beter resultaat dan rechtstreeks USB, het is gewoonweg natuurlijker met meer ruimte, meer 3D door een betere plaatsing in breedte en diepte. Op zich is dat wel grappig want de Singxer-SU1 gebruikt inwendig ook een XMOS XU208 en de Holo Audio MAY DAC zelf twee. In dit geval is, zoals al gezegd, de betere klok op de sCLK-EX welke in de Singxer is ingebouwd, volgens mijn bescheiden mening de “winnaar”.
Hoe de verhoudingen in kwaliteit liggen is wel goed aan te geven. De Holo Audio MAY DAC is hier via I2S absoluut de beste, punt! De Holo Audio MAY DAC via USB wint het nog wel van de Audio-GD R7 via I2S maar dat kruipt wel wat dichter tegen elkaar aan. De Holo is nog steeds verfijnder en natuurlijker qua klank maar de R7 zit hem wel op de hielen, zij het met toch nog enige afstand.
De Audio-GD R7 via USB legt het hier gewoon af. Wellicht door de andere USB implementatie, die gebruikt geen XMOS maar een chipset van Amanero. Die is door Magna overigens vrij simpel om te bouwen naar XMOS via een Singxer F1, alleen zit daar geen XMOS XU208 in, maar een XMOS xCORE-200. Maar de resultaten daarvan schijnen ook erg goed te zijn.
Omdat we in de mode waren voor een fijn liveconcert van Phill Collins mocht ook de coaxiale S/PDIF ingang muziek maken en kreeg de muzikale dat van de Cambridge BD752 aangereikt. Die S/PDIF implementatie is absoluut goed en geeft ook nu een beter resultaat dan met de R7. De First Farewell tour hebben we hier in de huiskamer nog niet eerder zo beleefd: een enorme energie maar met behoudt van openheid en detail, gewoon erg fraai.
Mag je een DAC als deze vergelijken met een Audio-GD R7 met alle upgrades? Ik denk van wel, vooral ook omdat deze R7 vaak wordt geroemd om zijn/haar mooie weergave die veel duurdere DAC’s naar de kroon steekt. En laten we wel zijn, de R7 is ook een fenomenaal goede DAC. Maar dan schep je wel een dilemma, want hoe classificeer je dan de Holo Audio MAY DAC? Super fenomenaal? Ultra fenomenaal? Geen idee eigenlijk, ik dacht eigenlijk wel een beetje klaar te zijn met mijn set en was super tevreden. Totdat deze Holo zijn kunsten ging vertonen. Je bent dus gewaarschuwd als je deze Holo Audio MAY DAC gaat beluisteren, ondanks de prijs van ruim €4,5K, grote kans dat je echt niet meer terug kan of er op z’n minst erg hebberig van wordt……
Productpagina Holo Audio MAY Level 2
Gebruikte apparatuur:
Voedingskabels Nanotec #308 PC-Triple C koper met Iego koper-rodium stekkers (nanoPWR 308)
1 x Purecable nanoPWR 309 (gebruikt op de DAC)
Purecable 8-voudig Nano Block met iFi AC iPurifier
Synology DS212+ NAS
SOtM sNH-10G switch met sCLK-EX en sPS-500 voeding
Intel NUC8i7BEH met iFi iPurifier2 in de voeding
Purecable netHQ V2 netwerkkabels (3x)
SOtM sMS-200Ultra Neo met sPS-500 voeding
Tubulus Argentus USB V2 kabel
Singxer SU-1 met SOtM sCLK-EX Upgrade en sPS500 voeding
Tubulus Argentus I2S (HDMI)
Holo Audio MAY DAC Level 2
Audio-GD R-7 DAC met Accusilicon klok upgrade, DA-7V2 boards en Magnafied
Audio-GD Master 1 voorversterker
Purecable linkMSTR XLR interlinks
Purecable linkMSTR RCA interlink
Audio-GD Master 3 eindversterker
Purecable speakerMTSR luidsprekerkabel
Xanadu HRS80 luidsprekers met IsoAcoustic GAIA II
