Xanadu HRS17 First2Decades

De eerste set van de jubileum uitgave van Xanadu vanwege het 20 jarig bestaan is geboren: de Xanadu HRS17 First2Decades.

Zoals in het vorige bericht al gemeld is dit model voorzien van speciale units voor het midden en hoog bereik. Het midden wordt vertolkt door een 15 cm Seas Excel in magnesiun uitvoering met Hexadym magneet systeem. Het hoog door een Air Motion Transformer en bijgestaan door een 28mm metal dome welke aan de achterzijde is gemonteerd. Deze doet alleen dienst t.b.v. de akoestische energie.
Voor het laag is een gecoate papierwoofer ingezet. Het laag is net als de normale HRS17BA actief aangestuurd.
Het scheidingsfilter is opnieuw ontworpen en voorzien van de beste componenten. Ook de interne demping is opnieuw bepaald en gedimensioneerd.
Eigenlijk kun je wel spreken van een totaal nieuw ontworpen luidspreker, het enige wat gelijk is gebleven is de luidsprekerkast.

Ik heb vanaf februari geduld moeten hebben, maar dan heb je wel wat. De set is eerst uitgebreid beluisterd bij Xanadu in IJsselmuiden waar Age van der Woud een keur van muziek voorschotelde. En bij de eerste klanken hoor je het al, hier staat iets heel speciaals muziek te maken.
Nou vind ik de “Xanadu sound” altijd al erg fraai en heb met zeer veel plezier een paar maanden naar de HRS17 geluisterd maar deze First2Decades (F2D) versie gaat daar op alle vlakken overheen. Lees het goed, de gewone HRS17 is al heel erg fraai, laat daar geen misverstand over bestaan. De F2D is echter van een andere orde.

Nou wat is er dan beter, hoor ik je al zeggen. Lastig om een luisterervaring in woorden te vatten maar ik waag een poging.
Wat opvalt is de enorm goede samenwerking van de units met elkaar. Alles klopt en dit resulteert in een prachtig coherent geluid. Er piekt niets, er blinkt niets uit.
De ervaring met soortgelijke eigenschappen van andere luidspreker is dat het vaak resulteert in een saai geluid. En dat is hier nou net niet het geval, integendeel. De muziek die weerklinkt is juist rete spannend. Geen idee wat dat veroorzaakt maar telkens als ik muziek draai krijg is weer dat gevoel, veel meer kippenvel dan ik ooit eerder heb ervaren op mijn eigen sets.

Thuisgekomen was het best spannend. Zou ik dezelfde ervaring krijgen als in IJsselmuiden? Andere elektronica, andere akoestiek. Het blijkt uitstekend te gaan en de muziekweergave zoals ik bij Age heb gehoord wordt duidelijk voor een groot deel door de luidsprekers bepaald. Of mijn CD/versterker/kabel combinatie heb ik in de loop der jaren toch echt goed samengesteld.
Whatever de oorzaak, het resultaat is heel fraai.

Om de kwaliteit toch ook maar op te delen:
Het laag is bij deze versie fenomenaal. Afgronddiep, ongelooflijk strak en zeer krachtig. Er lijkt geen einde aan de energie te komen en tegelijkertijd blijft het zeer doortekend en zijn de basloopjes fraai te volgen. Vaak hoor je een bas verloren gaan in bijv. een basedrum klap. Hier niet, alles blijft afzonderlijk staan als een huis.
Het midden, pfff, ook zoiets. Ook zeer krachtig, snel en combineert prachtig met het laag. Een zeer open en diepe stage. Sterke stemmen hebben een enorme kracht gekregen. Zachte stemmen klinken als fluweel, ondersteund door het zeer fraaie hoog.
Tja, het hoog. De AMT doet zijn werk zeer fraai, absoluut zonder wat voor scherpte dan ook maar met zéér veel detail. Ik heb op veel CD’s toch weer zaken gehoord die er voorheen best ook in gezeten hebben maar nu plotseling opvallen.
Je praat hier over zeer veel megapixels aan oplossend vermogen, chapeau!

Er is al veel muziek doorheen gegaan, van pop naar jazz, van klassiek naar requiems. “Lux Aeterna” van Requiem geeft zoveel kippenvel dat ik trek krijg in eieren. Sowieso een prachtig opgenomen verzamel CD van Reference Recording. De kracht in de stemmen is overweldigend, zo hoort een koor te klinken.
Zoals Age het zelf verwoord: je kunt niet de kracht en volume van een concertgebouw naar je kamer brengen maar je moet het terug schalen naar de proporties die bij de set horen. Daar is hij meer dan uitstekend in geslaagd, en ik weet dat dit geen gemakkelijke opgave was. Vakwerk dus.
Stemmen zoals die van James Taylor worden prachtig vertolkt. Katie Melua, Norah Jones, noem maar op, je gaat met deze set alles weer opnieuw beleven en dan zoals het hoort.
Ook oudere opnames zoals bijv. Dire Straits krijgen hernieuwde energie en diepte.
Gitaar werk van Ritenhour, Carlton, piano van Grusin of Benoit. Het maakt weinig uit wat je de set voert.

Nou om een lang verhaal nog langer te maken, ik ga hier nog erg veel van genieten………

 

Bladwijzer maken Permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *