Audio
GD heeft van een aantal modellen een HE versie. In deze HE versies zit als extra een regeneratieve voeding die een veel schonere voeding aan de rest van de electronica aanbied.
Zo ook bij een paar DAC modellen en enige tijd geleden heb ik al eens de Master 7 kunnen vergelijken met een HE-7 en dat maakte nogal wat uit zeg. De HE-7 kenmerkte zich in meer kracht en een betere afbakening van instrumenten en stemmen.
Ik speel hier nu een tijdje met de “nieuwe” R2R 7 DAC en die vind ik nog steeds fabelachtig goed. Tijd dus om ook de R2R 7HE versie er eens naast te zetten. Direct vergelijk is wat lastig want er moet elke keer een apparaat afgekoppeld en weggezet worden om dan met het 2e apparaat het omgekeerde te doen. Aangezien de Audio-GD DAC’s respectievelijk 15 en 19 kilo wegen is dat gewoon werken hè 😉
Toekomstige kopers moeten ook wel rekening houden met het fikse formaat van deze DAC met een diepte van ruim 50cm!
Het verschil tussen de twee DAC’s was meteen goed te horen, echter niet direct in het voordeel van de duurdere R2R 7HE! Er was wel veel meer rust in het geluidsbeeld en wat opviel is dat het laag beter gelaagd is maar het miste ook een beetje ballen in het mid-hoog tot hoog. Bij switchen naar de R2R 7 valt dan op dat het geluid meteen opfrist en meer pit heeft. Minder open, minder rust maar het had iets wat ik in de R2R 7HE miste. En reken maar dat ik vaak geswitched heb tussen de DAC’s om dat fenomeen goed te beluisteren en dat was sowieso aan mijn overbelaste rug te merken, want zoals gezegd, ze zijn zwaar!
Ik heb een en ander met Jos van Magna Hifi besproken en na onderzoek is gebleken dat in de “gewone” R2R 7 nieuwere firmware zat. Er wordt in de processor chip aardig wat gerekend en dat kan behoorlijk verschil maken. Daarnaast zijn er ook nog eens twee smaken firmware, de standaard versie en de accurate versie. In mijn DAC zit nu de standaard versie, ook wel “smooth” versie genoemd, geladen.
Dus hop, de R2R 7HE voorzien van dezelfde versie firmware als de R2R 7 en luisteren maar weer.
Nou dat was meteen duidelijk, de software maakt dus inderdaad verschil, punt. Het gemis aan kracht en attack in mid-hoog en hoog is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor de punch en attack zoals ook bij de R2R 7.
Dus nu zijn ze hetzelfde? Zeker niet. Natuurlijk hebben ze overeenkomsten en klinken beide zeer goed. Echter de R2R 7HE gaat verder dan “goed klinken”. Het geluidsbeeld is met de R2R 7HE wat schoner waarbij stemmen en instrumenten, net als in de HE7, nog beter zijn afgebakend.
Alles klinkt zeer natuurgetrouw en het staat nog losser in de kamer te spelen dan de R2R 7. Ook de diepte van het geluidsbeeld is groter. Niet alleen naar achteren maar ook naar voren, heel apart meer erg fijn om te ervaren. Samen met het krachtige en fraai gelaagde laag wordt een zeer mooi plaatje voor je neus getoverd!
Een kleine greep uit de beluisterd muziek:
Om maar weer met Sara K te beginnen, het nummer Runnig Away From You van het album Waterfalls zit zo in mijn hoofd, daar ken ik elk echootje en tingeltje van.
Wat opvalt is dat met de R2R 7 het allemaal wat rauwer klinkt en iets platter in vergelijk met de R2R 7HE. Ook de diepte is bij de HE versie groter en zoals eerder genoemd, ook naar voren toe. Het lijkt meer naar je toe te komen.
Het laag in dit nummer is met de R2R 7HE nog mooier gelaagd en vol!
Sting’s Shape of my heart heb ik nog niet eerder zo fijn gehoord als met de 7HE, punt! Oh nee, een uitroepteken 🙂
Het is een redelijk ielig nummer en kan erg snel onrustig klinken. Ook hier weer met de R2R 7 wat minder gepolijst, terwijl de R2R 7HE meer rust in de weergave brengt, schoner klinkt zonder detail in te leveren.
Het laag klinkt bij dit nummer op beide DAC’s weinig verschillend.
Patricia Barbers Black Magic Woman is altijd een dankbaar nummer om een set mee te beoordelen. Mooie stemmen, krachtige bongootjes en prachtig gemusiseerd.
Eigenlijk is hier hetzelfde te horen: de openheid, rust maar toch prachtig detail, strakkere plaatsing, diepte en fenomenaal laag.
Het is frappand hoe de twee verschillende DAC’s verschillen. Vooral als in ogenschouw genomen wordt dat er technisch gezien veel overeenkomsten zijn.
Het grootste verschil is natuurlijk de regeneratieve voeding welk een zeer schone voedingsspanning aan de rest van de DAC afleverd.
Na deze regeneratieve voeding is de opbouw op het oog bijna gelijk aan de R2R 7, dus een drietal trafo’s waarvan één voor de digitale ingangsdeel en twee voor links en rechts apart, waar het digitale signaal door de R2R ladder omzetters omgezet wordt naar analoog.
Wat ik wel heb begrepen dat ook de middenprint, waarop de digitale signalen binnen komen en waar ook de processor op huist, op punten verschilt van de “standaard” R2R 7.
Het is natuurlijk wel een fikse meerprijs voor de HE versie van deze fraaie DAC’s en ieder moet voor zichzelf bepalen of dit het verschil waard is. Aan de andere kant geven een hoop audiofielen bakken geld uit voor een kabeltje met wellicht minder positief effect.
Overigens is het ook nu niet zo dat de “gewone” R2R 7 plotseling minder goed klinkt, ook dat is en blijft een ijzersterk ontwerp met een meer dan goede klank.
Wat mij betreft is de R2R 7HE een aanrader en kan dan ook alleen maar adviseren om bij belangstelling contact op te nemen met Magna Hifi. Maar kijk uit, dat gaat waarschijnlijk wel geld kosten 😀
Gebruikte apparatuur:
Audio-GD Master 10 geïntegreerde versterker
Audio-GD R2R 7 DAC
Audio-GD R2R 7HE DAC
Mano Music Streamer
Xanadu HRS80 NEO luidsprekers
Xanadu LS80 luidsprekerkabel
Van den Hul Thunderline XLR
Pink Faun IL-1 HDMI interlink
