Tinnitus

Bij ’tinnitus’ hoort iemand hinderlijke geluiden van binnenuit die niet te negeren zijn, zoals een piep, ruis of gebrom.
Als audiofiel en muziekliefhebber is er een ding waar je niet aan moet denken: namelijk dat je iets aan je oren gaat mankeren. Zo heb ik in de tijd dat ik in de lawaaiige fabrieken werkte vanaf de tijd dat die beschikbaar werden, altijd gehoorbescherming gedragen. Bij onderzoeken bleek ook steevast dat mijn gehoor prima was.
Echter bij de eerste fabriek waar ik werkte ben ik af en toe blootgesteld aan het geweld van hard sissende lucht van 120dB+ en dat heeft later toch z’n negatieve uitwerking gebracht.

Er is dus iets loos, ik heb namelijk een hele hoge piep in mijn oren, in mijn hoofd eigenlijk. In het begin was het er af en toe en ging weer weg. Of werd zoveel minder dat het niet meer opviel. Helaas kwam het weer terug en pittig hard in mijn beleving. Het is er de hele dag en nacht!
In eerste instantie was het een ramp en werd er gek van. Het verstoorde mijn rust en mijn focus op allerlei zaken en vooral bij muziek luisteren. Ik heb er veel over gelezen maar er schijnt geen duidelijke oorzaak voor te zijn en zeker geen oplossing. Het meest plausibele wat ik heb gelezen is dat je gehoor beschadigd kan zijn en je daardoor de toon op specifieke frequentie niet meer hoort en je hersenen die toon dan aanvullen. Je hersenen zijn namelijk geconditioneerd om het gehele frequentiebereik te horen, wat er ontbreekt wordt daardoor gewoon aangevuld en dat resulteert dus in een piep.
Het kan door slaapgebrek komen maar ook door stress of bijvoorbeeld ouderdom. Een beschadiging kan dus ook de oorzaak zijn. Hoe dan ook, het is er en gaat waarschijnlijk niet meer weg.

Wat zou kunnen helpen is je er niet druk over maken. Ja zeg, da’s lekker, het is er en ik wil het niet horen. Maar het is waar, de ergernis bij mij is weg. Hoe? Lees verder…
Wat bij mij heeft geholpen is dat ik de, in mijn geval, hoge pieptoon heb leren visualiseren. Ik zie de toon als een hele dunne scherpe lijn die ergens hoog voor mij in de lucht zweeft. Nou ja, zweeft, het heeft een vaste plek, de toonhoogte varieert bij mij namelijk niet, is vast en na uitgebreid onderzoek bij de KNO arts blijkt dit 7100Hz te zijn en zeer waarschijnlijk het gevolg van die hard sissende lucht.
Als ik muziek luister hoor ik de toon niet alleen maar ik “zie” hem ook als het ware, iets bovenin het geluidsbeeld en dat laatste blijkt een voordeel.

Ik heb namelijk een techniek ontwikkeld die je kunt vergelijken met om iets heen kijken. Als een balk je gezichtsbeeld verstoord, dan ben je in staat door iets te bukken of uit te strekken om de balk heen te kijken. Als die balk een dun draadje is, dan is het nog makkelijker om er omheen te kijken. Aangezien ik “mijn” pieptoon zie als een dunne lijn is dat ook hier mogelijk. En omdat ik deze lijn boven mijn gezichtsveld zie/hoor, kan ik er als het ware onderdoor luisteren en alsnog de muziek in z’n geheel horen. Het vergt oefening maar het kan.

Er zijn vele mensen die lijden aan tinnitus. Misschien is de manier waarop ik ermee om ga iets wat een ander ook nuttig kan zijn. Niet geschoten….je weet wel!