De X-Fi is weer achter de rug. We hebben er twee dagen rondgehobbeld en veel moois gehoord en gezien. De set in de ruimte van Veryfinesolutions klonk lekker, daar stond een mooie set TAD luidsprekers aangestuurd door Thrax en MSB apparatuur.
De ruimte van Goldmund werd helaas gevuld met een minutenlang requiem op orkaankracht, niet geheel mijn ding en dat maakte het lastig om een goed oordeel te vellen over de bijna 80K kostende set speakertjes.
Bij The Gryphon stond een mega set waarvan alleen de luidsprekers al een ton aan euro’s aantikken. Leuke uitleg over alle accessoires om aan de bron al narigheid als trillingen aan te pakken, wat je daar al weg haalt kan verder in de keten ook geen narigheid veroorzaken en dat snijdt best hout. Deze set klonk ook super en er werd een direct AB vergelijk gedaan tussen wel of geen goed stekkerblok, dat was zeer duidelijk hoorbaar in het voordeel van het goede blok.
De set met Mark Levinson geïntegreerde versterker en Wilson luidsprekers was ook prima om aan te horen en klonk imposant. Ook de nieuwe DAudio S2 open baffel luidsprekers zijn zeer de moeite waard om in een keuze mee te nemen als je op jacht bent naar een set luidsprekers. Die hele kamer was overigens bekabeld met Purecable kabels!
De kennismaking met de open-baffel luidsprekers van Pureaudioproject was ook een aangename. Leuk om te horen dat er een beste hoeveelheid laag geproduceerd kan worden door zo’n open-baffel luidspreker. Ik hoorde wel een een aantal mensen dat het laag niet mooi gevonden werd. Toen wij gingen luisteren waren er net een paar Townshend platen onder set geschoven en dat had blijkbaar resultaat, dit klonk prima in het laag!
De Avandgarde Acoustic hoorn-luidsprekers konden goed uit de voeten met weinig vermogen, door het zeer hoge rendement kwam er met minder dan 1 watt aansturing toch zo’n 100dB uit. Deze set had een bizarre dynamiek!
De kleine Guru luidsprekers weten altijd een groter geluid weer te geven dan dat de speakers zelf zijn, het kan niet wedijveren met een echt groot systeem maar ze komen toch wel een eind.
Was het alleen maar moois? Nou dat dan weer niet, wat ik bij bijna elke set miste was het detail in het hoog, daar waar de micro ruimte-informatie woont en zorgt voor ruimtelijke weergave. Ook heel veel gerommel in het laag en midlaag, niet alleen in de kleinere sets maar ook best wel in de grotere systemen. De oorzaak is wellicht in de akoestiek te vinden?!
Wat ook opviel is dat veel gebruik maakten van muziek op een laptopje en via een kabeltje op de set was aangesloten. Ik vraag me af hoe optimaal dat was, maar ik kon niet verder in de keten kijken dus dat blijft een vraag. Wel weet ik dat in onze set veel geld en moeite is verstookt om juist dat front-end zo goed mogelijk te krijgen. Wat je daar namelijk vernield wordt verderop alleen maar nog verder uitvergroot!
Op de set met Mark Levinson/Wilson werd het nummer Bubbels van Yosi Horikawa gedraaid. Een zeer dynamisch nummer met veel stuiterende balletjes, percussiewerk en synthesizers. Dit nummer klonk daar zeker niet verkeerd maar thuisgekomen hebben we meteen dat nummer gedraaid en vooral de souplesse in het laag won het hier toch echt. Na een paar andere muziekstukken te hebben gedraaid ontkom ik toch echt niet aan het idee dat onze zorgvuldig opgebouwde set absoluut geen slecht figuur zou slaan in een mooie ruimte op de X-Fi.
Veel moeite, tijd en geld is geïnverteerd in zaken als bekabeling, netwerk, streaming en dergelijke. Ook de DAC en versterking zijn op prima niveau. Maar een van de belangrijkste schakels, eigenlijk de laatste schakel, is hier wel de onvolprezen kwaliteit van de Xanadu HRS80 luidsprekers en dat laat zich horen 🙂
Voor de volledigheid nog een paar plaatjes, in willekeurige volgorde…..
Hallo René
Dank voor je mooie verslag en vriendelijke woorden,
met groeten uit IJsselmuiden,
Age
De waarheid mag gezegd, Age!
Mooi stukje wederom. En ja . . Xanadu verslaat ze uiteindelijk allemaal!!
En zo is dat Ivan 🙂
Mooi verhaal en mooi gemaakte foto’s. Zo kan ik toch een beetje meegenieten René.
Dank je Maikel!