Audio-GD NOS7 V2

Bij Audio-GD zitten ze niet bepaald stil. Is de NOS7 net een half jaar op de markt, brengen ze gewoon versie 2 uit. Als ik toch ergens de pest over in kan hebben is dat het wel 😉
Maar niet getreurd, versie 2 behelst alleen een software upgrade van DSP firmware. Nou ja, “alleen maar” is wellicht te kort door de bocht, de upgrade is zodanig dat ze de NOS7 toch naar versie 2 tillen.
De firmware upgrade kan worden uitgevoerd door Magna Hifi. De jumper instellingen zijn ook iets gewijzigd waardoor er meer mogelijkheden zijn en tevens een nieuwe NOS modus introduceert, namelijk MODE 3.

Naast de softwarematige upgrade is door Magna Hifi ook de BYPASS jumper geactiveerd. Audio-GD heeft liever niet dat die wordt gebruikt en is om die reden dan ook “stiekem” onder op de printplaat doorverbonden. De jumper verwijderen om de BYPASS te activeren heeft dan totaal geen zin. Maar door het verwijderen van de doorverbinding is dat nu dus wel mogelijk.

En dan de grote vraag, wat is dan het verschil in geluid tussen V1 en V2 maar ook: wat brengt MODE 3 en die BYPASS? Uiteraard zijn de mogelijkheden hier in huize AuioEnZo uitgebreid beluisterd.
De overgang naar V2 is beluisterd in de setting zoals die hier stond, op NOS MODE 1 dus alle jumpers eruit behalve de BYPASS jumper. Het verschil in geluid en beleving is niet spectaculair maar er is zeker een verandering te beluisteren. Met dit soort verschillen spreek je natuurlijk niet over meer of minder hoog, midden of laag maar het klinkt rustiger, iets minder puntig.
Om Sara K er maar weer bij te slepen, het nummer Running Away From You is een meesterstuk voor wat betreft ruimtelijkheid en detail. Haar stem staat ook in V2 als een huis tussen de luidsprekers maar wat zeker opvalt is de toegenomen diepte van de stage, terwijl de breedte niet wezenlijk is verandert. De subtiele klanken van de gitaar klinken fraai en losjes en staan iets meer naar achteren dan voorheen.
Patricia Barber’s Black Magic Woman komt vooral in de 2e helft van dat nummer lekker imposant de kamer is. De gitaar scheurt er lekker op los en staan de zeer ritmische trommeltjes, de subtiele bekkens en het orgeltje mooi in de ruimte met veel lucht om de individuele instrumenten heen.
Ook het nummer Use Me van hetzelfde album Companion is zeer de moeite waard. De fraaie baspartij in het begin van het nummer is erg mooi. Wat opvalt is dat alle instrumenten prachtig zijn geplaatst en goed individueel zijn te volgen zonder enige versmering onderling.
De verschillen zijn dan wel subtiel maar heel herkenbaar bij het beluisteren van vooral opnames waar veel micro details te horen zijn.

Dan over naar NOS MODE 3, een kwestie van het plaatsen van jumper 4 (IPS0) en luisteren maar weer. Poe, dat viel wat tegen. Sara K’s stem klink platter en mist direct wat body. Het hele beeld is minder sprankelend. Ook Use Me van Patricia Barber raakt de spanning kwijt die het nummer kenmerkt.
Ik ben al aan het bedenken wanneer deze MODE 3 iets zou kunnen brengen. Wellicht in een set die te pittig, te heftig klinkt? Maar dan is er wel meer loos met zo’n set als je dat op deze manier zou moeten corrigeren.
Nils Lofgren’s Keith Don’t Go boet ook wat in qua levendigheid en transparantie en na enkele nummers hou ik het voor gezien met deze MODE 3.

Tijd om de BYPASS jumper eruit te trekken en benieuwd wat dat gaat brengen worden de bekende nummers aangezwengeld. Als eerste wederom Sara K ’s Running Away From You en de BYPASS blijkt toch wel een verassing. Fraai open en erg ruimtelijk. Ook Nils Lofgren profiteert van deze ruimtelijkheid en klinkt erg luchtig, helemaal niet verkeerd.
De bongo’s in het nummer Spellbinder van Lee Ritenour’s Smoke ‘N’ Mirrors klinken mooi snel en fel. Ritmisch klopt het helemaal.
Niets dan lof en voortaan in de BYPASS? Dat dan weer niet, er is een nadeel, tenminste in mijn set. Dat is te horen aan bijvoorbeeld Sara K’s stem, daar is namelijk een “slisje” ontstaan die ik buiten de BYPASS modus niet eerder heb gehoord. En àls je dat eenmaal hebt gehoord raak je het niet kwijt. Ook bij andere stemmen is dat waarneembaar. Een ander dingetje is dat er een fractie aan “body” verloren gaat, nogmaals een fractie maar het is er. Ik kan me voorstellen als je set wat “vet” in het middengebied is, het juist weer wat kan brengen.

Na alle instellingen te hebben geluisterd is alles weer terug naar default gezet. Dus alle jumpers er weer uit behalve de BYPASS jumper. Bij deze instellingen draai je dan weer in NOS MODE 1 en uiteraard is alle muziek weer de revue gepasseerd. De ruimtelijkheid is een fractie minder wellicht dan in BYPASS maar het midden en hoog is in deze stand zó fraai. Het hoog alsof een elfje haar elfenzand in de rondte strooit, heerlijk losjes en ontspannen maar zonder in te boeten aan detail en plaatsing. Het “slisje” is ook totaal verdwenen en voor mij heeft dit echt de voorkeur. Het midden heeft weer de body, kracht en attack zoals ik het erg graag mag horen.

Al met al weer een leuke exercitie met verschillende instellingen en de resultaten ervan. Feit is dat de Audio-GD NOS 7 een fantastisch klinkende DAC is en blijft voor het geld en absoluut aan te raden!

Onder ander gebruikte muziek:
Spellbinder van het album Smoke ‘N Mirrors van Lee Ritenhour

Running Away From You van het Stockfish label Waterfalls van Sara K

Patricia Barbers Black Magic Woman en Use Me van het album Companion

Keith don’t Go van Nils Lofgren’s album Acoustic Live

Gebruikte set:
Bron: Synology NAS > Magna Mano Music Streamer > Audio-GD NOS 7
Versterking: Audio-GD Master 10
Luidsprekers: Xanadu HRS52 BA
Bekabeling: Siltech Classic Aniversary 550i XLR interlink, Van den Hul The Cloud 3T luidsprekerkabel, Audioquest Pearl CAT700 ethernet kabels, Audioquest Pearl HDMI