Audio-GD NOS 7+Mano Music Streamer

De luistersessie met de Xanadu HRS17-KA had een zeer goede indruk achtergelaten en dan niet alleen de luidspreker maar ook zeker de aansturing deed een zeer positieve duit in het zakje. Van de betreffende aansturing is de Audio-GD Master 10 mij bekend, die staat hier ook de boel te versterken en doet dat erggggg goed.
Als bron deed de nieuwe Audio-GD NOS 7 dac dienst met de Magna Mano Music Streamer, aan elkaar gekoppeld via I²S. De Audio-GD NOS 7 dac had ik niet eerder gehoord, wel de Master 7 dac in NOS-modus en Mano Music Streamer. Tijdens deze luistersessie hier thuis kwam die combi er al erg goed uit vergeleken met eerdere sessies met de Master 7 en de BlueSound Node 2.

Kortom, de hoogste tijd om de Audio-GD NOS7 en de Magna Mano Music Streamer hier thuis eens goed te beluisteren en tegen de Cambridge Audio Azur 851N af te wegen.
De kabels inprikken is een eitje, de Mano Music Streamer wordt netjes met een 30cm lang HDMI kabeltje geleverd, deze verzorgd de I²S verbinding tussen de streamer en de DAC. In hoeverre deze korte HDMI kabel nog van invloed is kan leuk zijn om in een later stadium eens te beluisteren, maar kan me voorstellen dat dit wel zo is, anders zou de lengte ook al niet zo’n grote eis zijn, toch?
De Mano Music Streamer is gebaseerd op een Raspberry Pi en HifiBerry DAC+ modules en rondom voorzien van fraaie onderdelen zoals een zeer ruime en krachtige voeding. De verbinding met de Audio-GD NOS 7 gaat via HDMI en is een I2S verbinding. Door verbinding wordt er een hele conversie slag overgeslagen. Tevens wordt het kloksignaal met een I²S verbinding niet via de kabel meegestuurd waarmee nog meer onheil wordt voorkomen. Naast de I²S verbinding is er ook coaxiale SPDIF verbinding voor handen.
De Audio-GD NOS 7 DAC is qua hardware nagenoeg gelijk aan de Master 7, dus volledig discreet gebouwd maar heeft volledig nieuw ontworpen software. De NOS 7 DSP software past geen enkele digitale filtering toe. Wel een passieve analoge filtering van -6dB/octaaf en is er een Master klok aan toegevoegd. Het resultaat is volgens Audio-GD een “old-style” NOS sound!

Voor het besturingssysteem van de Mano Music Streamer zijn er verschillende mogelijkheden. Zo had ik in eerste instantie sterke voorkeur voor Volumio wat vooral te maken had met het mijn gewenning met de BubbleUPnp app waarmee ik via de tablet het kiezen en afspelen van muziek kon bedienen. Jos van Magna Hifi had me al aangeraden om voor PiCorePlayer te gaan maar aangezien ik wat eigenwijs kan zijn heb ik pas in tweede instantie besloten om PiCoreplayer op de Mano te installeren. Hierbij wordt SqueezeLite ook meteen meegeïnstalleerd en is volledig in het piCoreplayer pakket geïntegreerd.
Op de NAS is voor dat doeleind Logitech Media Server (LMS) benodigd en dus ook geïnstalleerd.
De bediening van de Mano Music Streamer gebeurt geheel via software op telefoon, tablet of PC, er zit geen beeldscherm of iets dergelijks op. Als app heb ik in eerste instantie gekozen voor Orange Squeeze maar ook de gratis app Squeeze werkt ook uitstekend.
Ook Spotify werkt goed via deze laatste weg, wellicht niet via Connect maar via de een plug-in in LMS, maar is via de tablet prima te bedienen inclusief al je eigen afspeellijsten. De interface is wat spartaans maar het werkt.
Dus ja, Jos had gelijk, dit werkt echt erg goed, al doende leer men 😉

De eerste klanken zijn altijd spannend. Sowieso zijn het splinternieuwe apparaten en koud uit de doos kan dat anders klinken dan na een tijdje inspelen/wennen. Ik schrijf juist inspelen/wennen omdat ik me altijd afvraag wat nou meer gewicht in de schaal legt. Er zijn audio liefhebbers die nou eenmaal zaken als inspelen van apparatuur maar ook bijvoorbeeld klankverschillen door kabels stellig naar het land der fabelen verwijzen. Het is wellicht ook subjectief maar ik moet het nou eenmaal doen met mijn eigen ervaring en beleving.
Ik ontkom er niet aan om deels dezelfde muziek te beluisteren als in eerdere sessies om een goed vergelijk te maken. De verzameling testnummers wordt wel langzaam wat uitgebreid met nieuwe nummers.

Allereerst: is er verschil met mijn vertrouwde Cambridge 851N als bron? Daar kan ik volmondig JA op antwoorden. In direct vergelijk klinkt de 851N bijna suf. Dat lijkt wat oneerbiedig tegenover de netwerkspeler uit de UK maar het is niet anders. De NOS 7 met Mano Music Streamer klinkt op alle fronten beter. Waar de Master 7 met Bluesound streamer nog te direct en wat hard klonk, past de NOS 7/Mano Music Streamer veel beter in mijn belevingswereld.
Het verschil merk je direct in de gewonnen ruimte in de weergave, het is breder en dieper. Waar verschillende instrumenten eerst nog dicht bij elkaar stonden en bij de 851N soms licht in elkaar overliepen, is er door de scherpe aftekening nu ruimte in de weergave. En als alles meer ruimte krijgt wordt het gehele plaatje groter.
De mate van detail is enorm gegroeid, ik hoor weer klanken en instrumenten in de muziek die voorheen wegvielen in het geheel, het verdween in de menigte zeg maar. Je kent het wel, die tingeltjes en tangeltjes in sommige nummers. Dat doet het altijd goed bij de luisteraar, maar als ze plotseling ook nog een eigen vaste plek in het voorgeschotelde plaatje krijgen is dat een erg aangename ervaring.
Ook is er nu meer rust en speelt de muziek tegen een inktzwarte achtergrond. Aan de andere kant is er ook meer dynamische ruimte waardoor klappen echt klappen en een snaar aanslag fel is als het fel moet zijn. En dit zonder een spoor van hardheid te hebben. Door deze eigenschappen ontstaat er een mooi 3D plaatje, komt het geluid volledig los van de luidspreker en speelt prachtig vloeiend. Een modern toverwoord voor goede weergave is “organisch” dus oké, doe die dan ook maar 🙂
Het laag is een fractie voller en dieper in vergelijk met de Cambridge 851N. Een gelijktijdig spelende basgitaar en basdrum versmeren bij veel systemen al snel voor een deel. Zo niet hier, ze zijn prima los van elkaar te volgen en de gelaagdheid is erg goed.

Zo, dat is even een lofzang zeg, tja dat krijg je bij genieten van muziek en dat is wat deze combi teweeg brengt. Het genot van het luisteren naar muziek door middel van een mooie set wordt weer een stapje hoger getild, zo simpel is het.

Het Stockfish label produceert erg fraai genomen muziek van even zo goede muzikanten. Allan Taylor is zo’n muzikant die op Stockfisch wordt uitgebracht en het nummer Dedicated To… van het album Stockfisch Records – Closer to the Music Vol. 3 past prima in een avond genieten van mooie muziek. Taylor’s donkere stem klinkt warm en goed afgebakend. Hij zingt hier samen met een zangeres die mij onbekend is, maar hun stemmen staan fraai afzonderlijk voor me.
De akoestische instrumenten staan er goed mooi afgebeeld en klinken heerlijk losjes.
Hier valt ook de “toegenomen” ruimte en de rust op.

Uiteraard is ook Sara K. van de partij met haar Running Away From You van het Stockfish label Waterfalls. Dit nummer heb ik een tijdje terug eens gedraaid samen met Age van der Woud van Xanadu en het eerste wat hij zei was “Wow, wat een ruimte en transparantie”. Dat was via Cambridge 851N en ik denk dat als hij het nu op deze set zou horen zijn kaak naar de grond zou wijzen van verbazing.
Bizar hoe dit klinkt, zo vloeiend, natuurlijk en ruimtelijk, heel bijzonder om te horen.

Patricia Barbers Black Magic Woman van het album Companion is ook zo’n nummer waar ik mateloos van kan genieten. Niet alleen haar stem maar wat staat die band lekker muziek te maken, geweldig. Als dan de detail nog beter tot uiting komen neemt het genot alleen maar toe. Vooral instrumenten als bongo’s winnen aan kwaliteit in dit nummer. Zo strak afgebakend en zo lekker fel als de hand het vel raakt. Er komt als het ware een strakke en scherpe lijn om dit soort instrumenten en zijn heel precies aan te wijzen in het geheel. Het nummer bouwt mooi op qua dynamiek en kracht en dat is een andere eigenschap die hier naar voren komt, de dynamiek krijgt een fikse schop daar waar het in de muziek zit, heerlijk.

De zangeres Karine Polwart heb ik nog niet zo heel lang geleden ontdekt maar brengt fraaie folk muziek ten gehore. Het nummer Take It’s Own Time van het album Scribbled In Chalk uit 2006 is mooi delicaat en fijntjes. De stemmen en instrumenten staan ook hier prachtig afgebeeld en is een genot om te beluisteren. De accordeon klinkt heerlijk samen met de gitaar en subtiele drums en tijdens de close harmony stukjes blijft het breekbare karakter van dit nummer erg goed overeind!

Er is veel meer muziek doorheen gegaan en het valt eigenlijk bij alle soorten muziek op: een erg gelukkig en muzikale combinatie van eigenschappen als open, vloeiend, kracht.
Een DAC/streamer combinatie maakt geen geluid in z’n eentje en hier is de som der delen weer aan het woord, die is groot. Zo langzamerhand is de totale set erg prettig en zeer naar mijn zin samengesteld. Ik weet niet goed wat er nog verbetert zou kunnen worden als ik ervaar hoeveel ik nu van de muziek geniet!

Gebruikte set:
Bron: Synology NAS > Magna Mano Music Streamer > Audio-GD NOS 7
Versterking: Audio-GD Master 10
Luidsprekers: Xanadu HRS52 BA
Bekabeling: Siltech Classic Aniversary 550i XLR interlink, Van den Hul The Cloud 3T luidsprekerkabel, Tasker C726 ethernet digital audio