In de periode dat de Mano Music streamer hier haar kunsten vertoonde was het al heel duidelijk geworden dat de Audio-GD dac’s gevoelig zijn voor de verschillen in HDMI kabels voor I2S gebruik. Waardoor dat ontstaat is mij niet duidelijk, de dac’s van Holo bijvoorbeeld hebben dat in veel mindere mate. Van de geteste kabels was de Pink Faun IL-1 kabel de overduidelijke winnaar. Met de komst van de SOtM apparatuur is de Mano uit de set verdwenen en aangezien de SOtM sMS-200ultra is voorzien van een USB aansluiting, heeft ook de Pink Faun kabel veld geruimd, niet wetende dat ik later nog wel eens een I2S kabel nodig zou hebben. Met de komst van de Singxer SU-1 was dat moment namelijk al gekomen. Wat te doen?
Gelukkig was ik al een eindje op weg om mijn set te bekabelen met de fraaie kabels van Tubulus en dit was dan ook een mooie kans om ook dit stukje I2S kabel van dat merk uit te proberen en bij gebleken geschiktheid toe te passen.
Aldus contact opgenomen met de altijd zeer vriendelijke contactpersoon van Tubulus. Het bleek echter dat er nog geen Argentus versie I2S kabel in het pakket zat, maar wel een koperen Libentus versie. Ik had inmiddels al contact gehad met een mede audiogenoot die zo’n Libentus versie naar grote tevredenheid gebruikt en ongetwijfeld ook erg fraai is. Maar ik geloof sterk in synergie en zou toch erg graag de Argentus lijn in de hele keten door willen voeren.
Tot mijn opluchting was hij bereid om te onderzoeken of massief zilverdraad in een tube constructie, zoals de Argentus serie is opgebouwd, ook voor I2S via HDMI technisch haalbaar was en dit bleek het geval.
Na een paar weken was de kabel gereed en werd netjes afgeleverd. Na uitpakken blijkt ook dit weer een ontzettend mooi gemaakte kabel. Prachtig afgewerkt met de bekende zwarte buitenkant en paarse krimpkous. De gebruikte HDMI stekkers zijn de zwaarste en grootste die ik ooit heb gezien en geheel van metaal. Het zou in sommige sets misschien een dingetje kunnen zijn als de HDMI sleuf heel dichtbij een naastgelegen en gebruikte ingang zit, maar dat is in mijn set geen issue! De kabel is best dik maar best soepel, ondanks dat er massief draad wordt gebruikt. Sterk torderen wordt overigens wel afgeraden.
Als de kabel “klinkt” zoals het eruit ziet en aanvoelt beloofd dit wel wat.
Tja, na koud aansluiten hoor je het meteen, daar is geen enkele twijfel over mogelijk: het geluid wint aan detail, klinkt brandschoon, veel ruimte waardoor breed en diep, een prachtig en krachtig middengebied en gelaagd. De verbeteringen zorgen voor toegenomen betrokkenheid en je wordt aan je haren de muziek in gesleept. Ook hier krijg je weer het gevoel dat niet de muziek meer in de weg zit, alsof er geen kabel tussen zit.
Gitaarmuziek klonk al fantastisch op de set, met de komst van de reeds aanwezige Tubulus kabels was dit al verder verbetert. Met de toevoeging van de Argentus I2S kabel wordt de echtheid en natuurlijkheid van de snaarklanken nog verder vergroot. In Engelse reviews lees je vaak een kreet als “texture” waarmee ze bepaalde klankeigenschappen een gezicht geven en op een of andere manier dekt dat de lading wel. In het Nederlands kun je dat vertalen als “structuur” of wellicht “karakter” van een stem of instrument maar dat bekt niet zo lekker als “texture” naar mijn mening. Maar het is wel een eigenschap in de muziekbeleving welke nog beter wordt uitgelicht met de Tubulus kabel in de set. De kleine trillingen in een stem, de ribbels in een gitaarsnaar, de zachte details in de achtergrond, bijna onhoorbaar maar klaarblijkelijk oh zo belangrijk, het kom allemaal beter naar voren.
- Op Fender Bender van Chris Jones is dat ook goed te horen, de gitaar heeft meer texture, de snaren zijn nog fijner afzonderlijk te volgen, ragfijn en strak omlijnt maar nooit scherp qua klank. Het laag in dit nummer ondersteunt het geheel op een erg aangename manier en geeft het nummer in z’n geheel een mooie rijke klank.
- Bij een nummer als Die Taenzerin van Ulla Meinecke vallen nog meer details op, zoals de mannenstem die heel zacht op de achtergrond meedoet met de subtiele percussie. Maar ook Ulla’s stem: onwaarschijnlijk krachtig, zeer strak omlijnt is en iets meer naar voren geplaatst. Ook het langer hoorbare uitsterven van de stemklanken versterkt de beleving van enorme ruimte.
- Het nummer Childhood van Ferenc Snetberger op het album Nomad uit 2005 draai ik vaak door de rijke aanwezigheid van details. Ook hier is weer de winst te horen door de betere definitie van de percussie, de ragfijn klinkende bekkens en het af en toe lekker felle slag- en gitaarwerk.
- Een nummer welke ik de laatste tijd ook weer vaak erbij sleep is 3 Guys Named Schmo van bassist Rob Wasserman. Hij speelt samen met Les Claypool en Jay Lane op het GRP album “Sounds of 94”. Hier is goed de precieze plaatsing van instrumenten te horen, de wat hoger klinkende bas staat mooi op een eigen plek iets links vooraan. De bas rechts gaat afgronddiep en klinkt zeer gelaagd terwijl aan de bas links met immense kracht wordt geplukt. Ik had het al over texture, hier hoor je gewoon dat de snaren niet glad zijn, erg gaaf!
- Van een andere orde is muziek van Katie Melua. Op het nummer “I’d Like To Kill You With a Kiss” staat haar stem werkelijk als een huis met de juiste proporties in kracht. De gitaar klinkt hier vooral echt.
- Het nummer Adagio Dieter Ilg’s album Mein Beethoven: mooi piano werk, de strijkdrum ook hier weer fraaier dan ooit gehoord, de bekkens zeer losjes en luchtig, de bas fenomenaal diep en echt.
- Bolero Triste van het Rosenberg Trio samen met Toots Tielemans is ook zo’n lekker detailrijk nummer. De bongo’s zijn hier fraai te onderscheiden in de ruimte. Zo ook de gitaren die achter elkaar in de ruimte zijn geplaatst. Toots zie je gewoon in de huiskamer voor je staan, de mondharmonica klinkt ongelofelijk krachtig en staat als een huis in de ruimte.
- Patricia Barber: Ode To Billy Joe van het album Café Blue. Dat knippen van de vingers, gewoon bizar hoe fel en getailleerd dat klinkt, ze staan gewoon voor je neus. Het trillen van de bas snaren is ook hier weer genieten zo echt als dat klinkt. Ook de ruimte is hier weer opvallend groot en is breed en diep waardoor je veel lucht rond instrumenten en stemmen ervaart.
- Als laatste wil ik het nummer Two Hats van Aurora tippen. Hier speelt drummer Peter Erskine een solo stuk. De genoten ervaring bij het sluiten van je ogen is wel heel erg gaaf: je waant je in een veel grotere ruimte waarbij je op een afstand van een meter of 5 van het drumstel zit. Ze ziet in je gedachten gewoonweg het vel van de basdrum trillen. Subtiele bekkens, knallende drum, kracht kracht en nog eens kracht!
Er is weer een berg muziek doorheen gegaan en waar ik vroeger nog wel eens stukjes uit nummers pikte om meteen door te skippen naar een volgend nummer is dat gedrag verandert. Met het toenemen van de weergavekwaliteit van de set luister ik de nummers steeds langer.
Als ik bovenstaand relaas teruglees kan ik er niet omheen, ik ben wederom enthousiast en ook deze telg aan de Tubulus boom is een geweldige toevoeging aan de hele keten. De synergie geeft hier naar mijn bescheiden mening en beleving echt een dikke plus en ik kan mateloos genieten van het resultaat.
Uiteraard is niet alleen de kabel die de muziek maakt. De opname is een van de meest belangrijke zaken en ook de kwaliteit van de aan elkaar geknoopte elektronica. Maar niet op de laatste plaats de kwaliteit van de kabels waarmee je de boel aan elkaar knoopt doet een fikse duit in het zakje.
Er worden veel kabel discussies gevoerd, zowel in real life als op de talloze fora op het wijde net. Maar mijn beleving met de Tubulus kabels is de bovenstaande en die beleving vind ik heel, maar dan ook heel fijn om te ervaren!
Gebruikte apparatuur:
Supra en Lapp netsnoeren
Synology DS212+ 4TB NAS
Tasker C726 digital audio ethernetkabel
Asus RT-AC88U router
Audioquest Pearl CAT700 ethernetkabel
SOtM sMS-200Ultra met sPS-500 voeding
Tubulus Argentus USB V2 kabel
Singxer SU-1 MagnaFied
Tubulus Argentus I2S (HDMI)
Audio-GD R2R 7HE DAC
Tubulus Argentus ACSS
Audio-GD Master 10 geïntegreerde versterker
Tubulus Argentus V2 luidsprekerkabel
Xanadu HRS80 NEO luidsprekers
Goedemorgen René,
We hadden al eerder contact over deze I2S kabel van Tubulus.
Toch nog even navragen, je prefereert de Tubulus Argentus boven de Pink Faun IL-1?
Ik heb een Pink Faun streamer 2.12 en de DAC2TF en heb aan 50 cm kabellengte genoeg. De Pink Faun kost ruim €900, de Argentus €399 en de Concentus €549, aangeboden door Aldwin.
Ik denk dus aan de Concentus, heb je deze eerder beluisterd en vergeleken met de Argentus?
Alvast bedankt voor de reactie.
Groeten uit Gouda,
Patrice