Mano ULTRA mkIII Farad Music Streamer

Onlangs kreeg ik van Jos van Magna Hifi twee redelijk kleine kastjes in mijn handen gedrukt. Van eentje was het duidelijk, daar staat Farad Super 3 op en dat is een voeding en is, als ik de verhalen moet geloven, een hele goede.
Kastje twee was iets minder duidelijk, er staat wel het Magna Hifi logo op maar een blik op de achterzijde geeft de functie wel prijs, het is een streamer in een identiek kastje als de Farad voeding. Het is dus een setje, het ziet er erg fraai uit en voelt uitermate stevig, echt materiaal om eens in mijn set te knopen.
Overigens is er vaak wat verwarring over: streamers, netwerkspelers, wel of geen DAC. Voor de duidelijkheid, het is een netwerkspeler zonder DAC aan boord.
Ik heb, voordat ik met SOtM speelde, ook al een Mano streamer gehad en dat is toentertijd prima bevallen. Daarna dus jaren met de sMS-200ultra streamer gedraaid en eigenlijk nooit meer iets anders geprobeerd. Tot nu….

En zo kwam het dat vorige week Rob van Magna Hifi langs kwam om een setje Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer langs te brengen om eens te beluisteren. De set wordt geleverd  in twee prachtige dozen, alleen daaraan is al te zien dat dit een met zorg en liefde gebouwde set is.
Als je de set besteld heb je voor de Farad Super 3 voeding een aantal keuzes zoals standaard 230V inlet of een Furutech Rhodium versie, voor de interne zekering kun je kiezen uit standaard, een Quantum Science Audio Blue of een Synergystic Research Purple.
Ook voor de Mano ULTRA mkIII streamer zijn er keuzes te maken, zoals de software: RopieeeXL (voor gebruik bij Roon), Logitech Media Server, Volumio of moOde. Standaard is de Mano voorzien van een I2S uitgang via HDMI. Daarnaast is er keuze voor S/PDIF RCA of BNC maar ook AES/EBU XLR is een mogelijkheid. Voor de I2S verbinding met je DAC is er keuze uit een tweetal HDMI kabeltjes waaronder de Audioquest Pearl.
Maar dan ben je er nog niet, ook de DC voedingskabel tussen de Farad en Mano is te kiezen, niet alleen in kwaliteit maar ook in lengte: standaard, Level 1, Level 2 of Level 2 zilver. Je kunt HIER lezen wat de verschillen in klankkarakteristiek zijn en Rob had alle versies meegeleverd.
Als laatste is er keuze tussen een standaard 230V voedingskabel of de versie van Farad. Zelf gebruik ik hier een Nanotec #308 kabel voor.
Hierboven is met vetgedrukte letters aangegeven welke keuzes er in de set die Rob hier heeft afgeleverd zijn toegepast.

Aangezien ik Roon gebruik is de verdere werking van de Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer erg eenvoudig. Als Roon de Mano op het netwerk heeft gevonden is het een kwestie van activeren en is het direct daarna te kiezen als te gebruiken netwerkspeler.
En dan muziek draaien. Via Roon wat het gemakkelijk omschakelen tussen de sMS-200ultra en de Mano ULTRA mkIII dus een 1 op 1 vergelijk was prima te doen. Uiteraard speelt de sMS-200ultra via USB en de Mano ULTRA mkIII via I2S maar dat kon nou eenmaal niet anders.
De eerste indrukken waren echter niet in het voordeel van de Mano, het geluid was wat ijl en minder prettig om naar te luisteren. Dat was een tegenvaller want ik had goede verhalen gehoord over de nieuwe mk3 versie. Maar op een gegeven moment schoot mij een instelling op de Holo Audio MAY DAC te binnen en dat was PLL (phase-locked loop) welke je aan of uit kunt zetten. Daar kunnen apparaten verschillend op reageren en dat bleek ook hier het geval, dus die heb ik uitgeschakeld. Jos gaf later aan dat dit met de Grimm MU1 ook zo is en er meer gebruikers zijn die uit zetten.
En dan valt alles op z’n plek, de ijlheid was weg en het geluidsbeeld werd prachtig zijig en rijk. Wel grappig dat de sMS-200ultra geen verschil laat horen tussen PLL op de DAC aan of uit.

Wat opvalt is het oplossend vermogen van de Mano ULTRA mkIII in vergelijk met de sMS-200ultra. Is deze laatste al verre van slecht, de Mano gaat hier wel een tandje of wat overheen. De scheiding tussen instrumenten en stemmen is duidelijker waardoor de ruimtelijkheid toeneemt in zowel breedte als diepte. de sMS-200ultra geeft in direct vergelijk een wat plattere afbeelding en is wat suffer. Ik zeg expliciet “in direct vergelijk” want ook de sMS-200ultra is op zichzelf een dijk van een netwerkspeler, laten we dat niet vergeten.
Bij hoog volume en sommige muziek met vooral vrouwenstemmen en dan bij van die lekkere felle uithalen was het via de sMS-200ultra soms wel eens wat veel van het goede en moest het volume wat teruggedraaid. Bij de Mano ULTRA mkIII is dat niet meer het geval. Op zich is dit wel een grappig fenomeen, je zou verwachten dat de “suffere” sMS-200ultra rustiger zou klinken maar het tegendeel is hier aan de hand. Juist het hogere oplossende vermogen van de Mano ULTRA mkIII en de preciezer weergegeven micro-details zorgen voor een uitermate correcte weergave en geeft juist die rust.
Op laaggebied valt de wat strakkere bas op met meer gelaagdheid als via de Mano wordt gespeeld, via de sMS-200ultra is de basweergave iets ronder. Beide spelers gaan zo op het gehoor even diep.

Na een hele week met de Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer te hebben gespeeld en vergeleken met de sMS-200ultra, kwam Jos nog even langs om met eigen oren naar de set te luisteren. De sMS-200ultra was reeds afgekoppeld, maar hij had wel een andere verrassing meegenomen in de vorm van de Holo Audio RED streamer. Een erg fraai gebouwd apparaat uitgevoerd in, je raad het al, rode kleur en net als de Mano ULTRA is deze dacloos. De RED is heel solide gebouwd, is uit één blok aluminium gefreesd en bestaat gewoon uit één behuizing waar ook de voeding in woont.
We hebben tussen de Holo en Mano menig keer geschakeld met allerlei uiteenlopende muziek en kwamen tot de conclusie dat ook de Holo Audio Red zijn meerdere in de Mano ULTRA moet erkennen.  Ondanks dat we de Holo Audio RED niet 1 op 1 met de sMS-200ultra hebben kunnen vergelijken zijn we alle twee van mening dat deze twee zo’n beetje op hetzelfde niveau spelen. Toch kan de RED interessant zijn voor mensen met een grote verzameling DSD bestanden, de Holo Audio RED speelt namelijk tot DSD1024 gewoon af. En wat ik begreep kan de RED ook dienst doen als DDC (digital to digital convertor) dus bijvoorbeeld van USB naar I2S omzetten. Het is maar net welke functionaliteit je nodig hebt.

Resumerend kan je het karakter van de Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer kenmerken als zeer natuurlijk, vloeiend en het speelt vooral erg gemakkelijk. Dat laatste behoeft wellicht wat toelichting, wat ik ermee bedoel is dat het totaal niet vermoeiend is om naar te luisteren. Mijn set heeft als doel om mij muziek te laten horen ter ontspanning, muziek luisteren is voor mij de ultieme manier hiervoor. Via de Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer wordt alle muziek met zulk gemak weergegeven dat daar weer een mooie stap vooruit mee is gemaakt.

Ik heb genoten van deze muzikale exercitie en heb dan ook besloten om de mkIII incarnatie van de Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer een vaste plek in de set te gunnen!

HOMEPAGE Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer

Gebruikte apparatuur:
AEZ nanotec Power Strada #308 / Iego 8075BK koper-rodium voedingskabels
Purecable nanoPWR 309 voedingskabel (1x gebruikt op de DAC)
Purecable 8-voudig Nano Block met iFi AC iPurifier
Synology DS212+ NAS
SOtM sNH-10G switch met sCLK-EX op sPS-500 voeding
Intel NUC8i7BEH met Roon ROCK met iFi DC iPurifier2 in de voeding
Purecable netHQ V2 netwerkkabels (3x)
Mano ULTRA mkIII Farad Music streamer
Holo Audio MAY Level 3 Kitsune (KTE) DAC
Purecable linkMSTR XLR interlink
Holo Audio Serene Level 2 Kitsune (KTE) voorversterker
AEZ Furutech FA-αS22/CF-102(R) RCA interlink
Kinki Studio EX-B7 mono eindversterkers
AEZ nanotec SP#79 PTC1 / Furutech FP202(R) luidsprekerkabel
Xanadu HRS22YH-MG