Audio-GD DI20HE

Vele streamers hebben alleen een USB of S/PDIF uitgang. Geen nood, vele DAC’s hebben gelukkig ook diezelfde soort ingangen, dus geen probleem op dit gebied. Achter deze ingangen van de DAC wordt alles vertaald naar I2S, een taal die intern in de DAC wordt gebruikt voor communicatie tussen de diverse componenten/chips. Dat omzetten naar I2S moet uiteraard  goed gebeuren want het beïnvloed de uiteindelijke geluidskwaliteit.
Nu zijn er apparaten die voordat het digitale signaal de DAC ingaat, dit al om kunnen zetten naar I2S en dan op een optimale manier. Zo’n digitale interface, zoals dit vaak wordt genoemd, wordt dan tussen de streamer en de DAC geplaatst. De DAC moet dan natuurlijk wel zijn voorzien van een I2S ingang, meestal als HDMI of RJ45 ingang uitgevoerd.

Zelf gebruik ik al een tijd de Singxer SU1 met SOtM sCLK-EX klokprint voor dit doel. Echter Audio-GD heeft recent een eigen digitale interface uitgebracht en wel in twee uitvoeringen. Een “standaard” apparaat, de DI20, en een uitvoering met een regeneratieve voeding, welke door de Audio-GD baas DI20HE is genoemd. Die laatste bouwt intern de voedingsspanning geheel opnieuw op waardoor er een voedingsspanning aan de elektronica wordt aangeboden welke zeer schoon is. De DI20HE heeft hier in huize AudioEnZo een poosje mogen wonen.

De Audio-GD DI20HE is dus voorzien van een fraaie voeding en heeft ook de mooie Accusilicon 90/98M aan boord. Het apparaat heeft een USB- en een coaxiale S/PDIF-ingang welke ook DOP (DSD over PCM ondersteunt. Daarnaast is er een ingang aanwezig voor een externe klok.
Er is voorzien in een rijk aantal uitgangen, zoals de reeds benoemde HDMI uitgang voor I2S, maar ook een tweetal S/PDIFS uitgangen, namelijk een standaard coaxiale alsmede een ACSS versie. Ook is er een AES/EBU uitgang voor handen en een klok uitgang.
Alle data wordt verwerkt in een snelle FPGA en de firmware daarvoor is geprogrammeerd door de one and only “audiofiele” ontwerper He Qinghua. Ook heel fijn is dat deze firmware is te upgraden en voor dat doel is er een update poort gemonteerd, mooi voor toekomstige verbeteringen!

Aan de voorzijde is er display aanwezig waar de nodige informatie is te zien, zoals het  gekozen ingangsnummer, of er een externe klok in gebruik is en de sample frequentie. Met de drie drukknopjes onder  het display kunnen net als bij de laatste versies Audio-GD DAC’s diverse instellingen worden gemaakt. Het geheel is ondergebracht in een mooi kastje ala Audio-GD standaard en ziet er zeer netjes uit.

Ik was natuurlijk specifiek nieuwsgierig naar de geluidskwaliteit èn hoe deze Audio-GD DI20HE zich zou verhouden ten opzichte van behoorlijk duurdere Singxer SU1/sCLK-EX combi. Aldus is de set afgelopen tijd weer rijkelijk voorzien van allerhande muziek. Om de luistersessies niet te laten beïnvloeden door eventuele kabelverschillen zijn zowel de Audio-GD DI20HE als de SU1/sCLK-EX met eenzelfde type HDMI kabel aan de DAC verbonden. Deze HDMI kabels van RU-connected zijn van te voren al uitvoerig beluisterd en voldoen prima voor dit doel. Tevens is  de DI20HE al zo’n 250 uur ingespeeld.
Hieronder een kleine greep uit de aantekeningen gemaakt tijdens de luistersessies:

De snelle snaardrum van drummer Magnus Öström op het nummer Pasacaglia van het album Liveretto II (Lars Danielson) is typisch voor de verschillen. Met de Singxer SU1/sCLK-EX is dit zeer lichtvoetig, ijl bijna. De DI20HE doet dat zeker niet minder mooi maar wel wat tammer en valt het instrument wat minder op.


Alan Taylor’s nummer Cold Hard Town van het album Looking For You is mega ruimtelijk met lang uitstervende gitaarklanken. Met de SU1 komt ook dit aspect meer naar voren dan met de DI120HE. Het de over de snaren glijden van de vingers is met de DI20HE subtieler. De totaal klank van dit nummer is daarmee ook rustiger.
Ondanks ogenschijnlijk minder micro detail, is de ruimtelijke weergave goed in orde.


Keith Don’t Go van Nils Lofgren klinkt op veel sets erg goed, vandaar ook dat dit nummer veel wordt gebruikt op audioshows.
Met de SU1 klinkt dit nummer lekker fel op de snaaraanslagen en op een manier die ik erg kan waarderen. De DI20HE doet dit iets behoudender, maar wel met meer body en met behoudt van kracht. Anders dus maar ook erg genietbaar hoor!


Gitarist Kalle Kalima’s nummer Balad Of The Alamo van het album High Noon heeft een lekker rustig begin. Max Andrzejewski’s snaardrum is hier opvallend voor de verschillen tussen de DI20HE en de SU1/sCLK-EX combinatie.
Via de DI20HE wordt het prima afgebeeld met een heerlijke rust, deSU1 doet dit helderder en in mijn beleving preciezer. Ook in de 2e en drukkere helft van dit nummer blijft dit verschil goed hoorbaar.


Wat bij veel stemmen opvalt is dat, ondanks dat de DI20HE in het hoog rustiger klinkt ofwel de details wat minder nadrukkelijk weergeeft, er vaker een slisje te bespeuren is. Omschakelen naar SU1 bevestigd dat ook elke keer, daar is dat minder aanwezig, ondanks dat stemmen helderder worden weergegeven.

De weergave bij gebruik van de DI20HE overall gezien is rustig te noemen, met een licht warm karakter. Waar de SU1/sCLK-EX bij hele drukke en heldere opnames wel eens (te)veel van het goede kan zijn, kan de DI20HE een zege zijn. Ook bij wat “slechtere” opnames is de Audio-GD DI20HE absoluut meer vergevingsgezind. De klank is gewoon erg fijn en ten opzichte van de SU1/sCLK-EX vriendelijker. Het lijkt soms wat vlakker te klinken maar dat komt denk ik omdat de hele fijne details iets zachter zijn. Juist in deze details zit veel informatie van diepte en structuur van instrumenten, of dat hele subtiele heesje op een stem. Na een poos luisteren merk je dat het er gerust allemaal is, het valt alleen iets minder op dan dat ik gewend ben.
Er zijn ook overeenkomsten, bijvoorbeeld de basweergave is bij beide apparaten dik in orde, mooi gelaagd en uitstekend volgbaar.
Als detailfreak prefereer ik de Singxer SU1/sCLK-EX, bijvoorbeeld door de loeistrak omlijnde en felle bongo’s en duidelijkere structuren van instrumenteigenschappen, maar daarmee is de Audio-GD DI20HE niet gedegradeerd. Ik heb genoten van de meer rustige weergave met toch zijdezacht verfijnd hoog en de mooie warme gloed en body in middengebied. De ruimtelijke weergave is in diepte en breedte dik in orde.
In mijn set zou ik persoonlijk dus net even meer micro-detail willen horen, maar ben dan ook een regelrechte detailfreak. Het is ook maar net hoe zo’n apparaat matched met je set. De Audio-GD DI20HE kost een dikke duizend euro en is daarmee fiks goedkoper dan de Singxer/SOtM combi terwijl bij die laatste ook nog een voeding moet worden aangeschaft, dus dat is mooi meegenomen!

PRODUCTPAGINA AUDIO-GD DI20HE MAGNA HIFI
HOMEPAGE AUDIO-GD DI20HE

Gebruikte apparatuur:
Voedingskabels Nanotec #308 PC-Triple C koper met Iego koper-rodium stekkers
Purecable 8-voudig Nano Block met iFi AC iPurifier
Synology DS212+ NAS
SOtM sNH-10G switch met sCLK-EX en iFi iPower voeding
Intel NUC8i7BEH met iFi iPurifier2 in de voeding
Purecable netHQ V2 netwerkkabels (3x)
SOtM sMS-200Ultra Neo met sPS-500 voeding
Tubulus Argentus USB V2 kabel
Singxer SU-1 met SOtM sCLK-EX Upgrade en sPS500 voeding
Audio-GD DI20HE
Ru-connected HDMI kabels
Audio-GD R-7 DAC met Accusilicon klok upgrade, DA-7V2 boards en Magnafied
Audio-GD Master 1 voorversterker
Tubulus Argentus XLR interlinks
Tubulus Argentus RCA interlink
Audio-GD Master 3 eindversterker
Tubulus Argentus V2 luidsprekerkabel
Xanadu HRS80 luidsprekers met IsoAcoustic GAIA II

2 reacties

  1. Hallo Rene,
    Dit is weer een leuke en interessante review geworden.
    Wat ik eigenlijk een beetje mis is wat de Audio-GD DI20HE doet ten opzichte van de directe aansluiting van bron op DAC, dus zonder de DDC er tussen.
    Je hebt nu alleen de vergelijking met de gemodificeerde Singxer.

    Je bezit een goede bron en goede DAC en ik ben dus benieuwd of je dan nog een (grote) winst in geluidskwaliteit kan verwachten met de DI20HE ertussen. En of je dat nog hebt geprobeerd of niet.

    Groeten,
    Jack

    • Hoi Jack,
      Leuk om een reactie van je te lezen en dank voor je compliment!
      In geval van de Audio-GD dac gaf rechtstreeks USB in, dus zonder DDC, een minder goed resultaat. Ik heb dat verder niet beschreven in dit stuk, daar heb je een punt.
      De tijd heeft ons echter ingehaald en met de komst van de definitieve versie van de Holo Audio MAY dac is de Singxer uit de set verdwenen. De USB implementatie van de MAY is dusdanig goed dat rechtstreeks USB in een beter resultaat geeft dan met een bridge ertussen.
      Je leest er hier alles over:
      https://www.audioenzo.nl/holo-audio-may-level-2-plus/

      Nou je toch in de lucht bent, ik zou nog wel eens de Kinki Audio versterkers willen beluisteren 🙂
      Gr. René

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *